Αθηνά Δηλαβέρη: Ένα Ξεχωριστό Κορίτσι

" class="img_auto_shadow" /> (:: 22/09/2011)

Πάντα μας ρωτάνε όταν είμαστε μικροί "τι θα γίνεις άμα μεγαλώσεις;". Οι πιο συνηθισμένες απαντήσεις είναι δασκάλες (για τα κορίτσια), αστροναύτες και γιατροί (για τα αγόρια). Στην πορεία αλλάζουμε γνώμη και τελικά κάνουμε κάτι άλλο. Όμως για τη μικρή Αθηνά τα πράγματα ήταν πιο ξεκάθαρα. Ο αθλητισμός ήταν κάτι που της ταίριαζε.

Δεν είναι δύσκολο να αγαπήσεις τον αθλητισμό και να ακολουθήσεις την πορεία που φαίνεται να είναι γραμμένη για σένα στα άστρα.

1991 έλεγε το ημερολόγιο όταν η Αθηνά Δηλαβέρη ξεκίνησε τον αθλητισμό στον σύλλογο Αρκάδι Ρεθύμνου, στην πόλη στην οποία γεννήθηκε. Ξεκίνησαν σχεδόν μαζί με την αδερφή της. Όχι όμως στο βόλεϊ, αλλά στον στίβο.

« Ασχολήθηκα με τον στίβο για 5 χρόνια (τέτραθλο) αλλά η κούραση και η μονοτονία με ώθησαν στο να αλλάξω άθλημα».

Έτσι, το 1996, η Αθηνά έκανε το δεύτερο βήμα στην καριέρα της μεταπηδώντας στο βόλεϊ και στον ΟΠΕ Ρεθύμνου. Η αδερφή της έκανε το ίδιο, αλλά ένας σοβαρός τραυματισμός της στέρησε τη δυνατότητα να συνεχίσει.

«Νομίζω πως το βόλεϊ είναι το καλύτερο άθλημα για τις γυναίκες, καθώς γυμνάζει το σώμα αρμονικά αλλά ταυτόχρονα χτίζει και την προσωπικότητα του αθλητή μέσα από την συνεργασία με τους συναθλητές του».

Στα είκοσι χρόνια της άφησε το Ρέθυμνο για την Αθήνα και συνέχισε την καριέρα της στην Αρτέμιδα Κορυδαλλού και γράφτηκε στα ΤΕΦΑΑ. Είχε όμως κάνει τα πρώτα της βήματα στο μπιτς βόλεϊ και μάλιστα είχε πάρει τις πρώτες διακρίσεις, καθώς είχε έρθει 10η στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα νεανίδων.

Το βόλεϊ σάλας και το βόλεϊ στην άμμο είναι τόσο ίδια αλλά και τόσο διαφορετικά. Έτσι, αν κάποια στιγμή της έλεγαν ποιο να διαλέξει, η Αθηνά δεν θα το σκεφτόταν δεύτερη φορά. Θα επέλεγε το μπιτς βόλεϊ.

«Παρόλο που αγαπώ και τα δυο αθλήματα και έχω ζήσει ανεπανάληπτες επιτυχίες και στα δύο, θα προτιμούσα το μπιτς βόλεϊ γιατί είναι πιο απαιτητικό και ενδιαφέρον. Στη σάλα κάθε αθλητής εξειδικεύεται στη θέση του, ενώ στο μπιτς βόλεϊ είναι απαραίτητο να κάνει τα πάντα. Ταυτόχρονα η συμμετοχή του κάθε αθλητή είναι σαφώς μεγαλύτερη στο μπιτς, αφού κάθε ομάδα αποτελείται από δύο μόνο παίκτες», λέει.

Μετά την Αρτέμιδα ακολούθησε το Αιγάλεω, μετά η ΑΕΚ, ο Κτησιφών, ο Πανελλήνιος και την περσινή χρονιά ο Παναθηναϊκός.

Τις διακρίσεις όμως η Αθηνά συνέχισε να τις κερδίζει από το μπιτς βόλεϊ. Χρυσά, ασημένια, χάλκινα μετάλλια, πρωτιές σε πανελλήνιο και βαλκανικό επίπεδο κοσμούν τη λαμπρή πορεία της στον χώρο του μπιτς βόλεϊ.

Ποια θεωρεί όμως σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα της;

«Η κατάκτηση του 1ου πανελλήνιου τουρνουά μάστερ μπίτς βόλεϊ στη Μύκονο με συμπαίκτρια την Αρετή Τέζα και φυσικά το πρωτάθλημα Ελλάδος στο βόλεϊ σάλας πέρυσι με τον Παναθηναϊκό», παραδέχεται. «Η πρώτη μεγάλη επιτυχία πάντα μένει πιο βαθιά χαραγμένη στη μνήμη. Αυτή ήρθε με συμπαίκτρια την Αρετή Τέζα με την οποία αγωνιστήκαμε πολύ περισσότερα χρόνια από κάθε άλλη συμπαίκτρια. Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν εκτιμώ εξίσου κάθε συμπαίκτρια με την οποία έχω αγωνιστεί».

Η Αρετή Τέζα θυμάται για εκείνα τα χρόνια :

«Με την Αθηνά έχουμε προσπαθήσει πάρα πολύ για να καταφέρουμε αυτά που καταφέραμε στο μπιτς βόλεϊ! Ήμασταν μαζί πέντε χρόνια σαν ζευγάρι στο μπιτς, οπότε αυτό κάτι σημαίνει. Σαν άνθρωποι ήμασταν πολύ διαφορετικοί. Ίσως αυτό να ήταν και το πιο σημαντικό! Εγώ ήμουν ο ήπιος χαρακτήρας στο γήπεδο και η Αθηνά η πιο εκρηκτική. Δεν λειτουργούσε πάντα θετικά αυτό, αλλά τις περισσότερες φορές ήταν θετικό.

Η Αθηνά ήταν και είναι μια πολύ καλή αθλήτρια. Αγαπάει αυτό που κάνει. Δεν ξέρω αν είμαι η αγαπημένη της συμπαίκτρια, αλλά πιστεύω ότι είχαμε πολλές καλές στιγμές σε αυτά τα πέντε χρόνια. Δεν θα ξεχάσω το πρώτο μας βάθρο στη Μύκονο. Δεν θα ξεχάσω στα τελικά της Καλύμνου, όπου στον τελικό παίξαμε με Καραντάσιου. Δεν θα ξεχάσω και τις άσχημες στιγμές μας που κι αυτές έχουν κάτι ξεχωριστό. Κάποιες απογοητεύσεις όπου τις αντιμετωπίζαμε περίεργα, αλλά πάντα στο τέλος ήμασταν μαζί, τα αφήναμε πίσω και προχωρούσαμε πιο δυνατές».

Μετά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για τις δύο κοπέλες και αποφάσισαν να χωρίσουν τους δρόμους τους.

«Την τελευταία χρόνια δεν πηγαίναμε πολύ καλά σε αποτελέσματα. Είχε επέλθει ο κορεσμός. Πολύ λογικό μετά από τόσα χρόνια. Έτσι αποφασίσαμε να χωρίσουμε, να βρούμε ίσως πιο ψηλές συμπαίκτριες γιατί και οι δυο ήμασταν αμυντικές παίκτριες. Έτσι έγινε από την πλευρά της Αθηνάς. Εγώ προχώρησα χωρίς να σκεφτώ αν η επόμενη συμπαίκτριά μου θα είναι μπλοκέρ. Έτσι λοιπόν οι δρόμοι μας χώρισαν».

Η Αρετή θέλησε να στείλει ένα μήνυμα στην Αθηνά :

«Στην Αθηνά έχω να πω, να πιστεύει στον εαυτό της, να δουλεύει σκληρά όπως κάνει όλα τα χρόνια, να έχει υπομονή και τις εύχομαι τα καλύτερα στο νέο της ξεκίνημα στον Ολυμπιακό».

Όμως η ζωή δεν είναι μόνο βόλεϊ.

«Μου αρέσει πολύ το τένις. Η κυριότερη διαφορά του με το βόλεϊ είναι το γεγονός ότι πρόκειται για ατομικό άθλημα, που σημαίνει ότι βασίζεσαι μόνο στις δικές σου δυνάμεις για να φτάσεις στην επιτυχία, αλλά η μοναξιά της προπόνησης το καθιστά πιο δύσκολο συνολικά. Εκτός των άλλων, είναι και πανάκριβο άθλημα. Ωστόσο, δεν ασχολούμαι με κάτι πέραν της δουλειάς μου και του αθλητισμού λόγω έλλειψης χρόνου. Στον πρωταθλητισμό είναι απαραίτητη η ξεκούραση και τις λίγες ελεύθερες στιγμές τις περνάω χαλαρώνοντας με μια ταινία ή σερφάροντας στο ίντερνετ».

Ένας άλλος μεγάλος σταθμός στη ζωή της Αθηνάς είναι η γνωριμία με τον σημερινό σύζυγό της, αθλητή του βόλεϊ, Νίκο Κωστακόπουλο. Ο Νίκος ήρθε στη ζωή της Αθηνάς πριν πολλά χρόνια όταν ήταν και οι δύο στο Ρέθυμνο. Εκεί γνωρίστηκαν, εκεί αγαπήθηκαν κι έμειναν μαζί, για να ενώσουν τελικά τις τύχες τους πέρυσι. Η Αθηνά βρήκε τον πρίγκιπα του δικού της παραμυθιού και γι αυτό η καριέρα της πέρασε σε δεύτερο πλάνο κι εκεί θα παραμένει για πάντα, αφού η οικογένεια είναι αυτό που είναι πιο σημαντικό για εκείνη.

«Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι όταν είδα την Αθηνά πρώτη φορά, μου φάνηκε σαν ένα έγχρωμο κομμάτι σε μια ασπρόμαυρη οθόνη. Νομίζω ότι αυτό το εκπέμπει σε αρκετό κόσμο η Αθηνά με το χαμόγελο της και την θετική αύρα της», θυμάται ο Νίκος για την πρώτη εκείνη συνάντηση.

Αρκετά χρόνια μετά, ήρθε η ώρα ο Νίκος να ζητήσει στην Αθηνά να τον παντρευτεί.

«Η αντίδραση στην πρόταση μου ήταν ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα ζεστό φιλί και ένα ΝΑΙ φυσικά. Βεβαία η πρόταση ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη αλλά της έκανε αίσθηση ότι έγινε στο σημείο που την φίλησα πρώτη φορά, κάτω από την φορτέτσα του Ρέθυμνου. Είναι πανέμορφη κοπέλα και ταυτόχρονα ο καλύτερος άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Θέλει να βοηθά τους πάντες σε κάθε ευκαιρία».

Ο τελευταίος σταθμός στην καριέρα της Αθηνάς έχει ερυθρόλευκα χρώματα.

«Το έντονο ενδιαφέρον από την πλευρά της διοίκησης, οι ψηλοί στόχοι της ομάδας και φυσικά το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός είναι ένας σύλλογος με τεράστια ιστορία και με τους περισσότερους φιλάθλους στην Ελλάδα μου αρκούσαν για να κλείσω στην ομάδα».

Αυτή τη φορά η ομάδα της, της ζητάει να αλλάξει ρόλο. Θα τα καταφέρει;

«Δεν θα βρισκόμουν εδώ αν δεν το πίστευα. Είμαι αθλήτρια που μου αρέσει να δουλεύω και δεν τα παρατάω ποτέ. Αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν όλοι οι προπονητές που είχα στο παρελθόν. Άλλωστε έχω αγωνιστεί ξανά στο παρελθόν ως λίμπερο και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Θα δώσω όλες μου τις δυνάμεις για να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει τους στόχους της αλλά θα χρειαστούμε και τη συνδρομή του κόσμου του Ολυμπιακού για τον ίδιο σκοπό» .

Η Αθηνά Δηλαβέρη είναι ένα ξεχωριστό κορίτσι, συγκροτημένη αθλήτρια, σωστή επαγγελματίας, αγαπημένη φίλη και σύντροφος. Στα 29 της χρόνια έχει πετύχει πολλά στον επαγγελματικό και προσωπικό της τομέα. Οι δρόμοι ανοίγονται μπροστά της για τις νέες περιπέτειες που της επιφυλάσει η ζωή.

Η Αθηνά Δηλαβέρη με λίγα λόγια:

Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο στις 25 Αυγούστου του 1982. Έχει ύψος 173 εκ, αγωνίζεται ως λίμπερο και ακραία στη σάλα. Ξεκίνησε το βόλεϊ από τον ΟΠΕΡ, συνέχισε στην Αρτέμιδα Κορυδαλλού, ακολούθησε το Αιγάλεω, μετά η ΑΕΚ, ο Κτησιφών, ο Πανελλήνιος, ο Παναθηναϊκός και τη σεζόν 2011-2012 θα αγωνιστεί με τον Ολυμπιακό. Είναι καθηγήτρια φυσικής αγωγής. Στο μπιτς βόλεϊ έχει αγωνιστεί στο παρελθόν με την Αρετή Τέζα, την Κάταλιν Κις και φέτος με την Κατερίνα Νικολαϊδου.

Οι διακρίσεις της Αθηνάς:

Μπιτς Βόλεϊ:

1η θέση στην τελική κατάταξη στα πανελλήνια πρωταθλήματα την περίοδο 2005-2010. 20 χρυσά, 15 ασημένια και 10 χάλκινα μετάλλια σε τουρνουά πανελληνίων πρωταθλημάτων γυναικών και νεανίδων την περίοδο 1998-2010. 3 ασημένια και 1 χάλκινο σε βαλκανικό πρωτάθλημα γυναικών και πήρε τη 10η θέση σε πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα νεανίδων στη Γερμανία.

Βόλεϊ Σάλας:

2010-2011 Πρωταθλήτρια Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό.

2009-2011 Τρίτη θέση στο κύπελλο γυναικών με τον Πανελλήνιο

Πηγή: www.greekvolley.com